Thermomix. Urządzenie o którym słychać głównie dwie opinie. “Bez sensu wydawać tyle hajsu na taki bzdet” oraz “Kocham go miłością bezgraniczną, odmienił moje życie”. Rzeczywiście jest tak, że większość osób go posiadających wychwala go pod niebiosa, choć pewnie jest tak, że te którym nie przypadł do gustu po prostu nie chwalą się nietrafionym zakupem za kilka tysięcy złotych. Jak to więc jest? Czy opłaca się kupić Thermomix lub inny model robota gotującego? Czy ma to sens? Na to pytanie postaram się dziś odpowiedzieć. Poniżej wersja video, jeśli ktoś woli tekst – zapraszam pod film.
Pamiętacie może mój tekst z lutego, w którym to podzieliłem się wynikiem mojej analizy rynku jeśli chodzi o termimiksery? Nie będę się więc zbytnio powtarzał, choć na starcie napiszę kilka słów o tych urządzeniach – okazuje się, że istnieją jeszcze osoby, które o nich nie słyszały!
Termomiksery to roboty gotujące. Składają się zazwyczaj z dużej, metalowej misy, nożo-mieszadła oraz elementu podgrzewającego misę. I to w sumie tylko tyle i aż tyle. W zależności od marki urządzenia mamy do dyspozycji prostszy lub bardziej skomplikowany moduł sterujący pozwalający czarować z tego urządzenia rozmaite potrawy. Brzmi dość prosto – skąd więc taka rozbieżność cen i szał wokół tego urządzenia?
Jakie modele sa do wyboru?
We wspomnianym tekście opisałem podstawowe urządzenia: Thermomix, Kohersen / Taurus MyCook, Monsieur Cuisine Plus (czyli “Lidlomix”) i Hoffen Chef Express, (czyli “Biedromix), Kitchenaid oraz Kenwood Cooking Chef. Dwa pierwsze to najbardziej zaawansowane urządzenia pod kątem interfejsu – mają ekrany dotykowe, wifi i pokazywanie przygotowywanych potraw krok po kroku (choć Taurusa w tej wersji nie ma w Polsce). Kitchenaid ma nieco większą misę i retro wygląd. Kenwood natomiast to nieco inna filozofia, to nie jest do końca urządzenie jednomisowe, to połączenie termomiksera i klasycznego robota z wieloma doczepianymi urządzeniami (co ma dużo plusów, bo dochodzi do tego mnóstwo funkcji nieobecnych w normalnych termomikserach takich jak szatkowanie, czy mielenie mięsa). Ja dziś skupię się na Thermomixie TM5 oraz tanich odpowiednikach z Lidla i Biedronki.
Przypomnę tylko, że TM5 kosztuje ok 4 tys zł (w zależności od tego czy dokupimy moduł wifi), a dyskontowe odpowiedniki w zależności od pory roku i wymysłów działów marketingu od 799 zł do 1500 zł. Prawda jest taka, że pojawiają się przed świętami i szybko znikają.
Do czego to służy?
Urządzenie to ma w zamyśle zastąpić wiele innych urządzeń. Ale to nie jest tak – wbrew temu co myślą o nim niektórzy – że dzięki temu wyczarujemy wszelkie potrawy. Znajoma naprawdę myślała, że dzięki temu można robić pierogi. Owszem… można robić ciasto na pierogi. Wiele potraw “zrobionych” dzięki termomikserowi to po prostu zrobienie półproduktu, który potem należy ugotować, upiec, ulepić, czy usmażyć. W dodatku spora część tych przepisów nie wykorzystuje zupełnie podgrzewania, można więc je wykonać w zwykłym blenderze :)
Ale żeby być fair – urządzenia te potrafią: szatkować (ale nie na plasterki), blendować, kruszyć, ugniatać ciasto, ubijać, emulgować, mieszać, gotować i gotować na parze (w nakładanym na urządzenie specjalnym koszu). Choć takie upchnięcie wszystkiego w jedno urządzenie ma swoją cenę. Do dyspozycji mamy bowiem tylko obracający się nóż, z ewentualnie nałożoną specjalną łopatką. Nie pokroimy więc ogórka na plasterki. Nie zmielimy mięsa. Nie zmiksujemy ciasta tak dobrze jak mikser planetarny. Nie podgrzejemy ciasta jak w maszynie do chleba, bo prawie wszystkie z tych urządzeń nie potrafią podgrzewać bez mieszania. Blender ma jedną dużą misę, więc ani nie ugotujemy więcej zupy, ani nie posiekamy łatwo małej ilości ziół (bo się po prostu przykleją do ścian misy.
Oczywiście nie da się tam nic ugrillować, ani usmażyć – chyba, że mówimy o małych kawałkach mięsa i urządzeniach, które mają wyższą temperaturę (Lidlomix i Kitchenaid).
A więc nie oszukujmy się – za pomocą tych urządzeń możesz przygotować głównie:
– pasty i dipy
– zupy, głównie zupy-kremy (trudno gotować w nim wywar przez kilka godzin, czy wsadzić kość)
– ciasta do dalszego przygotowania
– sałatki (jeśli nie zależy ci na tym, że warzywa zamiast w plasterkach, czy starciu na tarce są poszatkowane w często nierówny sposób)
– trochę innych rzeczy
Skąd więc ten szał?
Każdy z nas jest inny i ma inne potrzeby. Ja lubię gotować, umiem gotować, mam czas gotować (zazwyczaj) i nie traktuję tego jako zła koniecznego. Gotuję też trochę eksperymentując, dorzucając w trakcie gotowania “na oko”, nie pamiętam zazwyczaj proporcji itp. Ale doskonale wiem, że nie wszyscy tak mają.
Szczerze mówiąc – po miesiącach testów na gotowych przepisach i przepisach z sieci znajomi powiedzieli: “Goo, przestań. Gotuj znowu sam, prosimy”. I ja sam czułem, że to co wychodzi z tych urządzeń, to często nie jest mistrzostwo świata. Nie żartuję – gdy opierałem się na gotowych przepisach, zupy były najwyżej poprawne, ciasto na naleśniki w jednym urządzeniu za gęste, w drugim za rzadkie. I tak dalej.
Myślę, że istnieją tu jeszcze dwa czynniki:
Po pierwsze efekt nowego urządzenia i nowych przepisów. Nagle ludzie odkrywają setki nowych przepisów, które prawdę mówiąc spokojnie mogliby przygotować w normalnym blenderze i garnku, czy piekarniku. Bo większość tych przepisów da się tak przygotować :)
Po drugie to taka racjonalizacja wydanych kilku tysięcy złotych. Sorry, będę brutalny, ale tak trochę jest.
Dlaczego ja się nie zakochałem?
Jak już pisałem, trochę inaczej podchodze do gotowania. Większość potraw z tego urządzenia mnie po prostu nie zachwycała. Nawet te z dokupionych pakietów Thermomixa – były najwyżej średnie. Choć przyznam, że to co musiało być rzeczywiście porządnie zmielone wychodziło super – bita śmietana, majonez, czy sosy wymagające mieszania (salsa, serowy) wychodziły super. Problem pojawiał się już wtedy, gdy w przepisie normalnie używałem tarki. Sałatka z pora w której zawsze trę jabłko na tarce, a pora szatkuję na plasterki jakoś nie podpasowała mi w wersji “wszystko pocięte obrotowym nożem”. A pasta czosnkowa, w której ser zawsze trę na tarce miała albo zbyt duże grudki sera, albo stała się jednolitym kremem. No nie, niestety.
Mówicie, że macie włąsne przepisy do tych urządzeń. I to kupuję. Jednak trzeba je mieć w głowie lub gdzieś zapisane – ciężko tu cokolwiek dodawać w trakcie gotowania. Wszystko dzieje się w zamkniętej kapsule.
Kolejna kwestia – hałas. Ja gotuję często przy gościach, siedizmy w kuchni, przyrządzam potrawy i od razu podaję. Z tymi urządzeniami tak się nie da – są po prostu zbyt głośne. Głupio mówić co chwile gościom “przepraszam, będzie hałas przez 15 sekund!” ;)
Co mi się jednak podobało?
Jak już mówiłem – wszystkie kwestie związane z pastami i kremami, ubijaniem śmietany, robieniem masła. To są po prostu bardzo dobre blendery! Dobre jest też to, że urządzenie rzeczywiście może część przepisów przyrządzać bezobsługowo, a w tym czasie można robić coś innego. Choć to tylko część przepisów – część polega na dorzucaniu różnych elementów co pół minuty, a nawet wyjmowaniu rzeczy z misy i jej myciu.
Komu polecam te urządzenia?
Dobra, czas przejść do obiecanych pozytywów. Kto może mieć inne zdanie niż ja?
Osoby, które nie lubią lub nie potrafią gotować. Tak, to dobre rozwiązanie. Szczególnie w wersji z interaktywnym sterowaniem przez potrawę, czyli Thermomixie TM5. Opowiem o nim więcej na końcu, ale rzeczywiście słyszałem os osób, które w ogóle nie gotują, że ugotowały coś za pomocą takiego “kreatora” jak w komputerze. Mnie on prawdę mówiąc nieco zwalnia ;)
Osoby, które nie mają czasu gotować. Tak, tu też będzie nieco szybciej. Choć ja jestem zdania, że umiejętne gospodarowanie zamrażarką i dobry dobór potraw to podstawa – indyk, czy kurczak w kostce z warzywami i makaron ryżowy to 15 minut roboty. Ale ok ok. Rzeczywiście może być nieco szybciej.
Osoby ze starszymi dziećmi. Znajomy ma dzieciaki w wieku nastoletnim – one za pomocą tego urządzenia są sobie w stanie same przygotować obiad. Hmm ja oczywiście będę się upierał, że takie osoby mogą spokojnie skorzystać z netu / książki kucharskiej i zrobić to bez urządzenia (ja w wieku 13 lat gotowałem), ale dobra, niech będzie. W tym wypadku też jeśli kogoś stać, lepiej szarpnąć się na Thermomixa.
Osoby, które muszą / chcą otrzymywac za każdym razem takie same dania. Rzeczywiście urządzenia mają wbudowaną wagę, więc powtarzalność tych potraw jest dość wysoka.
Osoby nie chcące / nie mogące posiadać wielu urządzeń. Tu rzeczywiście muszę być fair – spokojnie zastąpi to co najmniej blender, mikser i maszynę do chleba / ciasta (bez wypiekania chleba)
A cała reszta? Jedyna rzecz, która skusiła mnie w tym urządzeniu tak naprawdę, to mocny blender z metalową misą. Taki w którym skruszę lód, czy zmielę orzechy na miazgę. Tu technicznie też wygrywa Thermomix, bo ma najszybszy nóż. Dobra, przejdźmy więc do wyboru urządzenia.
Thermomix, czy “dyskontomixy”?
Aby porównać te urządzenia musimy wziąć pod uwagę (oprócz ceny) dwie ważne kwestie. Po pierwsze sprawy techniczne, po drugie dostępność przepisów i wygodę korzystania z tychże.
Technicznie
Będę szczery – pod kątem technicznym te urządzenia różnią się mniej niż mi się wydawało. Różnica nie jest aż tak duża jak w przypadku choćby kluczy nasadowych, czy myjek ciśnieniowych z dyskontów vs ich markowe odpowiedniki. Biedromix i Lidlomix spokojnie radzą sobie z większością przepisów Thermomixa. Co więcej, na przykład Lidlomix ma o 20 stopni wyższą temperaturę (więc może podsmażyć), nie ma za to wbudowanej w czujnik pod misą wagi (ta jest obok, też na urządzeniu). Ale to nie są bardzo kluczowe kwestie. Thermomix ma też najszybszy nóż, ale w znakomitej większości przepisów nie robi to różnicy.
Koherseny wykonane są ze stali nierdzewnej i mają samoostrzące się noże. Dziwne natomiast że dystrybutor nie zdecydował się jeszcze wprowadzić do Polski najnowszej wersji, która mogłaby konkurować interfejsem z najnowszym Thermomixem.
Wygląd i wykończenie
Tutaj dużo jest kwestią gustu, ale rzeczywiście Thermomix jest wykończony lepiej niż tanie roboty z dyskontów. Hoffen z Biedronki jest obudowany trochę tanim błyszczącym plastikiem, Monsieur Cuisine też wygląda nieco topornie jeśli chodzi o design. TM5 doskonale mieści się w rogu ze względu na kształt. Ale to jednak drugorzędne cechy dla większości ludzi (choć jeśli wiele osób tak bardzo zwraca uwagę na plastiki i tapicerkę w samochodzie, to może nie do końca? ;)
Interfejs
To co robi różnicę to interfejs. I pod tym kątem to zupełnie różne urządzenia. Do Lidlomixa dołączane są książki kucharskie, jest też aplikacja, która jednak jest dość biedna. Wszystkim natomiast sterujemy ręcznie. Nastawiamy temperaturę, czas, ustawiamy nóż itp. Podobnie w urządzeniu z Biedronki, z tą różnicą, że tu mamy do dyspozycji tylko książkę. W sieci natomiast tworzy się coraz więcej społeczności właścicieli tych urządzeń i tam można wymieniać się przepisami.
Thermomix TM5 ma za to naprawdę świetną aplikację, za pomocą której możemy nawet planować potrawy na kolejne dni tygodnia, pokazywac listę zakupów, a także – jeśli mamy klucz WiFi – wgrywać przepisy z sieci do urządzenia. Ja jak już pisałem nie jestem specjalnie fanem tego rozwiązania, ale jeśli ktoś kupuje urządzenie pod tym kątem, to warto to przemyśleć.
Przepisy i społeczność
Spodziewałem się znacznie lepszych przepisów w TM5 niż w tańszych odpowiednikach, ale jak już napisałem raczej tak nie było. Natomiast rzeczywiście ilość przepisów na Thermomixa bije na głowę wszystkie inne urządzenia. Zarówno tych oficjalnych dostępnych w książkach i apce, jak i tych w tysiącach społeczności na całym świecie. A choć część z nich można wykonywac w tańszych urządzeniach, nie zawsze musi to wyjść (inne obroty, inne pojemności, inne tryby). Tu więc wygrywa zdecydowanie Thermomix.
Kilka słów na koniec
Mam nadzieję, że dość dokładnie opisałem kwestię tych urządzeń. Starałem się odciąć cały hype wokół nich, choć wiem, że pewnie i tak część osób rzuci się na mnie z pazurami :D
Mnie w tych urządzeniach urzekły właściwie tylko mocne blendery, oraz możliwość robienia past i puree (w tym z ziemniaków, więc a gorąco). Kupiłem więc ostatecznie Hoffen Chef Express, bo przed świętami rzucili je w Biedronce za 799 zł, a to dobra cena nawet za dobry blender z metalową misą. Na pewno nie spodziewam się mega rewolucji w mojej kuchni. Ale osoby z grup, które opisałem wcześniej spokojnie mogą się skusić na któreż z urządzeń. Jeśli zależy Wam na gotowych przepisach i interfejsie prowadzącym krok po kroku, oraz możecie się szarpnąć finansowo – kupcie TM5. Jeśli nie zależy wam na tam (tak jak u mnie) lub po prostu nie możecie pozwolić sobie na wydanie kilku tysięcy – upolujcie przed świętami Biedromixa lub Lidlomixa. Tylko pamiętajcie co realnie potrafią te urządzenia, a czego nie. Żeby potem nie było rozczarowań :)
